In de huisartsenpraktijk kunnen we ook wel eens gewoon lachen met en om onze patiënt.
Verleden – Mevrouw Jansen, 64 jaar oud. Geen bijzondere voorgeschiedenis.
De telefoon gaat op een wel hele rustige middag. We zaten al een tijdje in de tweede coronagolf. Maar momenteel was er in onze praktijk niet heel veel drukte, ook wel omdat veel mensen liever niet onnodig langs wilde komen op de praktijk, juist dankzij corona. Ook ben ik nog niet heel lang aan het werk sinds ik mijn diploma heb. Ik neem dus snel de telefoon op en zeg; ‘Goedemiddag, u spreekt met de assistente. Waarmee kan ik u helpen?’ Ik krijg antwoord van een oudere dame. Zij is niet goed te verstaan, geeft aan duizelig te zijn en lijkt constant weg te vallen. Haar reactievermogen is vaag. Ze reageert ook niet op de vraag of zij iets verkeerd gegeten of gedronken heeft. Dit heb ik nog niet veel vaker gehad aan de telefoon en besluit me dus heel strak aan de triage te houden. Ik moet snel handelen hoor ik mezelf nog denken. ‘Elke seconde kan te laat zijn’. Ik geef aan dat ik een ambulance wil bellen voor haar, op basis van het feit dat zij af en toe weg lijkt te vallen en zich duizelig voelt en omdat ik verder geen informatie uit haar krijg. Dit kan iets ernstigs zijn. Door het snelle denken en handelen was ik het hele corona verhaal even vergeten, dit zat ook nog niet heel goed in mijn persoonlijke triage systeem verwerkt. Opeens hoor ik mevrouw Jansen heel helder zeggen; ‘Een ambulance? Ben je gek!’ ‘Ik heb een verklaring geen ambulance hulp/reanimatie te willen mocht dit ooit nodig zijn’. Ik begin snel te zoeken in haar dossier en wat zij zegt klopt. Deze formulieren zijn aanwezig en getekend. Nu begin ik echt even te twijfelen, dat heb ik niet gauw. Dus ik leg de vraag zo snel mogelijk weer bij haar terug. ‘Wat zou u graag willen, aangezien u nu wel de huisarts belt?’ Mevrouw Jansen geeft aan dat ze gewoon even langs wil komen bij ons op de praktijk. Ze woont op de hoek en kan prima lopen. Ik geef aan dat ik even met een collega ga overleggen omdat de huisarts op zijn dagelijkse visites is en ik de situatie niet vertrouw. Ik vraag me af of ik kan toestaan dat mevrouw hierheen komt lopen in deze situatie. Mijn collega geeft aan dat dit mevrouw haar eigen keuze en regie is. Wij hebben de hulp geboden die er is en zij wil deze niet. We laten haar komen en ik geef wel aan dat ze even zal moeten wachten op de huisarts omdat hij nog niet terug is van zijn visites. Maar op deze manier is zij in ieder geval onder ons toezicht en kunnen we haar in de gaten houden. Mevrouw is akkoord.
Het zit mij helemaal niet lekker en tijdens mijn andere werkzaamheden ik maak me enorme zorgen om mevrouw, ik vraag me af of ze ooit zal aankomen op de praktijk. Maar binnen 15 minuten zwaait de deur enorm hard open en komt er een luidruchtige vrouw binnen. Ze gaat in de wachtkamer zitten en blijft heel hard tegen de muur praten. Wij hadden geen mondkapjes op vanwege de rust in de praktijk en onze dagelijkse negatieve testen. Ook deze bijzondere situatie maakte dat we het vergaten om ze op te zetten toen we besloten even bij mevrouw te gaan kijken in de wachtkamer. Mijn collega zou bij haar gaan kijken, omdat zij vandaag het fysieke spreekuur draaide. Ze besloot de vrouw mee te nemen naar onze werk/spreekkamer vanwege het vreemde gedrag. En toch vast wat kleine onderzoekjes uit te voeren. Ze liet volgens protocol expres het gordijn open omdat ze de situatie niet vertrouwde en ik was dan dichterbij om evt. te helpen. Mevrouw Jansen waggelde met hulp van mijn collega naar binnen en zodra ze in de behandel stoel zat zakte ze onderuit en werd inderdaad onwel, zo leek het, en zoals ik dacht aan de telefoon al te merken. Haar pols was in orde, en de vitale functies waren niet in gevaar. We schrokken toen enorm en stapten beide achteruit we dachten voor het eerst pas aan evt. ‘corona’ en trokken allebei heel snel dubbele mondkapjes over elkaar aan, handschoenen, jas en bril werden ook aangetrokken, mocht dit überhaupt nog baten. Wisten wij veel, je hoorde zoveel bizarre verhalen erover. Misschien was haar zuurstof te laag. Volgens protocol en eenmaal helemaal in isolatie kleding pakten wij de zuurstof meter. De praktijk was intussen op slot gedraaid en had een ‘corona gevaar’ biljet op de deur. Maar mevrouw Jansen haar zuurstof bleek perfect te zijn. We snapten er niks van en besloten een collega te bellen, uiteindelijk kwamen we op het idee even terug te gaan naar de middeleeuwen en te gaan ruiken aan mevrouw. Haar corona test was inmiddels negatief uitgekomen. Toch bleven we voorzichtig, omdat ik zelf net heel erg ziek was geweest. Mijn collega gaf zichzelf dus op om aan mevrouw te gaan ruiken. Ze kwam heel dichtbij mevrouw Jansen en begon te ruiken, vooral bij haar neus en mond. Toen barste zij in lachen uit, zo hard dat de tranen over haar wangen rolde. Ik hoefde ook niet meer lang na te denken en barste net zo hard in lachen uit. Mevrouw werd wakker en ik zei; ‘heeft u een lekker dutje gedaan?’ Mevrouw ging er serieus op in en zei; kind, heerlijk! ‘In geen jaren zo lekker geslapen’. We lachten nu alledrie en ik zei; heeft u toevallig vanmiddag een feestje gehad mevrouw Jansen? Mevrouw Jansen zei; Jazeker! ‘Je moet zelf de slingers ophangen, is het niet’? Ze had even een aantal Sherry’s gedronken bij gebrek aan bezoek en gezelligheid.
Aan de ene kant vonden wij het ook een triest verhaal en besloten haar wel op een lijst te zetten voor extra contact. We wilden ook in de gaten houden dat dit eenmalig zou zijn en niet uit de hand zou gaan lopen. (alcoholverslaving en evt. vergiftiging.) We hebben nog even een gesprek met haar gehad die middag en haar ook verteld wat de fysieke en mentale gevaren zijn van haar actie en dat was goed, ze begreep het. Verder is dit gelukkig nooit meer gebeurd met mevrouw Jansen. Wel wil ik van de gelegenheid gebruik maken om aan te geven dat wanneer jij je eenzaam voelt er altijd mensen zijn waarmee je kunt praten. Eenzaamheid is sinds de corona tijd een enorm groot probleem geworden. Je bent zelf hierin dus niet alleen. Samen staan we sterk en praten lost op. De huisarts zit er altijd voor je en ’s avonds/’s nachts de huisartsenpost.
Let op: I.V.M. de AVG privacy wet zijn alle namen in dit verhaal fictief.
Hartelijk dank voor deze blog Joy!
- Medicijnen uit het buitenland
- Alle apotheken plat
- Let op bij kiezen zorgverzekering 2025
- Vacature doktersassistent Berghem
- Foto’s landelijke staking apothekersassistenten