Verhalen uit de apotheek
Geniet van verhalen en anekdotes van jouw collega’s in de apotheek en huisartsenpraktijk.
Werken in de ziekenhuisfarmacie
19-9-2022 Gastblog Helma, apothekersassistente
Een dag uit het leven van de AOA (Apothekersassistent Op de Afdeling)
8.00 uur: Ik meld me op de verpleegafdeling G2, mijn werkplek is naast de afdelingssecretaresse. Ik begin met het opstarten van de computer, eerst maar eens kijken wat er voor mijn afdeling in staat: om te beginnen drieënveertig MO’s (medicatieopdrachten / recepten), vier patiënten die de afgelopen nacht zijn opgenomen en voor zover nu te zien is; zes patiënten die met ontslag gaan vandaag.
Eerst even kort bijpraten met de afdelingssecretaresse, ook om te vragen of zij weet welke “ontslagen” ik al kan verwerken.
Als AOA plan je je eigen werkzaamheden gedurende de dag. Op deze afdeling ben je ook het aanspreekpunt voor de Spoedeisende Hulp (SEH). De hele dag kijk je naar het routingscherm van de SEH, een soort Schipholbord, waar alle patiënten op de SEH op staan. Zodra we een “bedje” in het scherm zien staan, komen wij in actie voor een medicatieverificatie gesprek met de patiënt. Het icoon “bedje” geeft aan dat de patiënt wordt opgenomen.
8.30 uur: Dagstart op de afdeling: ik meld me even bij de verpleegkundigen. Als er direct medicatie nodig is voor een patiënt, zorg ik dat het op de afdeling komt. Verder schrijven ze op het planbord welke patiënten vandaag met ontslag gaan, uiteraard niet met naam, maar met bednummer. Daarna werk ik eerst de drieënveertig MO’s weg, inmiddels zijn dat er al vijftig. Het voorschrijven in een ziekenhuis gaat continu door. Over sommige MO’s heb ik vragen wat betreft de juistheid van het voorschrift. Op deze afdeling, cardiologie en neurologie, is het prettig dat de artsen dichtbij zijn en kan ik mijn vragen direct stellen.
Inmiddels zijn ook de eerste “ontslagen” uitgeschreven. Ik controleer de ontslagmedicatie aan de hand van de vragenlijst die we bij het opnamegesprek gemaakt hebben. Ik stuur een AMO (Actueel Medicatie Overzicht) naar de leverende apotheek en de recepten die afgeleverd moeten worden. Ik print een inname-schema voor de patiënt samen met een informatiebrief over het ontslag en geef dit terug aan de secretaresse. Zij zorgt ervoor dat het bij de verpleegkundige terecht komt.
Voor de spoedopnames van de afgelopen nacht kijk ik eerst of we gegevens via het Landelijk Schakel Punt (LSP), dat is een digitaal netwerk voor het delen van gegevens, hebben kunnen opvragen. Dat lukt niet voor iedereen, dus vraag ik nog apart een medicatie-overzicht aan bij de openbare apotheek. Eén van de patiënten gebruikt een medicatierol, ook dat overzicht vraag ik aan.
9.30 uur: Het eerste “bedje” op de SEH. Om de medicatieverificatie bij opname uit te kunnen voeren open ik eerst de medicatieverificatie-vragenlijst in ons computersysteem. Het LSP (het Landelijk Schakel Punt) is voor deze patiënt al op-gevraagd. Eerst kijken welke thuismedicatie actueel is. Ik controleer de lijst met ons systeem en noteer de verschillen in de vragenlijst. Op naar de SEH! Ik overleg met de mensen op de SEH of ik bij de patiënt kan. We gaan niet naar alle patiënten zoals bijvoorbeeld Covid positieve-, zwaargewonde-, dronken- of agressieve patiënten. Vandaag is dit allemaal niet het geval en kan ik met de patiënt in gesprek. Dat blijkt nog niet zo eenvoudig, meneer heeft geen idee wat hij gebruikt: ‘Dat doet mijn vrouw allemaal voor mij.’ Gelukkig is zij er ook en samen komen wij er prima uit. Nog even overleggen met de SEH-arts om alle medicatie goed in ons systeem te zetten.
10.00 uur: Koffietijd, samen met de AOA’s die vandaag op de andere afdelingen werken. Even doornemen hoe druk iedereen het heeft, eventueel kunnen we iets voor elkaar betekenen.
Na de koffie wachten de volgende ontslagen al op mij, die hebben altijd voorrang op andere werkzaamheden. Als een patiënt te horen krijgt dat hij of zij met ontslag mag, staan ze, bij wijze van spreken, al met hun jas aan en is de familie al onderweg. Van de spoedopnames van de afgelopen nacht hoef ik maar twee te spreken. Bij één neurologische patiënt lukt het niet. Deze mevrouw is opgenomen met een TIA, helaas is haar spraak ook aangetast en kan ze niet uit haar woorden komen. Na overleg met de verpleegkundige, spreek ik haar niet.
12.00 uur: Briefing in de apotheek. We komen even kort bij elkaar, nemen de bijzonderheden van de dag door en horen van collega’s hoe de dag verloopt. Daarna lekker aan de lunch!
12.45 uur: Terug op de afdeling. Eerst kijken hoe de zaken ervoor staan op de SEH. Het ligt behoorlijk vol, bij drie patiënten staan “bedjes” in het scherm: aan de slag!
Medicatie overzichten aanvragen, vragenlijsten openen, voorbereiden. Alvast kijken waar de onduidelijkheden zijn. Dan naar de SEH om te overleggen of ik bij de patiënten kan voor een gesprek. Ik heb er al één gemist, die moest met spoed een operatie ondergaan. Voor ons is dat niet vreemd, ze wachten niet tot wij zijn geweest. Omdat er niet veel vragen zijn rond ik voor deze patiënt de screening af op papier. Bij de andere twee patiënten kan ik het gesprek voeren. Ook de SEH-artsen zijn daar dichtbij, ik kan gelijk melden dat de screening is gedaan.
14.15 uur: Terug op de afdeling staan er alweer een stuk of veertig MO’s in de lijst. Ik word gebeld door een arts die een patiënt met antibiotica intraveneus naar huis wil laten gaan. Dat gebeurt de laatste tijd steeds vaker. De patiënt moet nog een tijdje door met de antibiotica, maar is verder niet meer zo ziek dat ziekenhuisopname nog nodig is. Voor ons is dit een heel geregel. Onze bereidende collega’s moeten het maken, er moet specialistische thuiszorg worden geregeld. Het is voornamelijk veel heen en weer gebel, tot alle afspraken zijn gemaakt. Meestal lukt het pas de volgende dag, dat een patiënt met “ziekenhuis verplaatste zorg” naar huis kan.
15.30 uur: Tussendoor nog snel even naar de koffie. De rest van de AOA-collega’s heeft het deze middag ook druk.
15.45 uur: Terug op de afdeling nog een check op het routingscherm van de SEH, gelukkig geen nieuwe “bedjes”. De voorlopig laatste MO’s wegwerken en alles afsluiten. Het is bijna half 5, de werkdag zit erop!
Alles netjes achterlaten, morgen zit hier weer een andere collega.
Ik ben benieuwd wat je van dit boek vond. Welk inzicht heb je gekregen? Laat je het aan me weten via de e-mail?
Wil je meer van deze verhalen lezen? Dit verhaal komt uit mijn boek: Verhalen uit de apotheek. Mijn persoonlijke missie is het dichter bij elkaar brengen van patiënten en zorgverleners. Dan doen we door met elkaar te praten. Kennis te delen. Via mijn boeken en podcast probeer ik dat te bereiken.