Dit verhaal komt uit het boek: Verhalen uit de apotheek
THROWBACK 21 03 2019 | MEDEWERKER IN EEN APOTHEEK gastblog: Inge Schaap
Vanuit mijn werkplek loop ik naar de balie van de apotheek. Het is een drukke werkdag en de assistentes kunnen wel wat ondersteuning gebruiken dus pak ik een stapel klaargezette medicijnen en begin ze in de lades op te ruimen. Rechts van mij hoor ik plotseling een stem: ‘’Mag ik wat vragen?’’ Een patiënt is naar de zijkant van de balie gelopen zodat ze mij aan kan spreken.
Ik weet niet goed wat ik moet antwoorden. ‘’Natuurlijk mag dat, ik ben alleen geen assistente’’, antwoord ik. ‘’Maar u weet toch wel of er medicatie op voorraad is?’’ De patiënt kijkt me ietwat verbaasd aan. ‘’Dat ligt eraan’’ stamel ik. De patiënt glimlacht naar me en loopt terug naar de voorkant van de balie om haar vraag aan een assistente te stellen, en ik richt me weer op mijn taak.
Het kan voor zowel mensen in mijn omgeving als patiënten soms best verwarrend zijn als ik uitleg dat ik werk in een apotheek, zonder hiervoor gestudeerd te hebben. Regelmatig moet ik aan de kant van de balie medicatie pakken (bijvoorbeeld uit de handverkoop) en zie dan verschillende blikken mijn kant op gaan in de hoop dat ik de volgende klant kan helpen. Soms wordt er zelfs suggestief gekucht als ik langsloop. Omdat het verschil tussen apotheekmedewerkers en assistenten voor de patiënt wat onduidelijk kan zijn worden wij als medewerkers nog weleens ‘te hoog’ ingeschat. Zo werd ik een keer abrupt aangesproken met de vraag wat het beste zou werken voor overtollig oorsmeer waarbij ik alleen maar ‘’eehhhh’’ kon uitbrengen tot ik een assistente voorbij zag komen.
Tegelijkertijd weet men vaak niet waar ik dan wél bij kan helpen als ik vertel dat ik een apotheekmedewerker ben. En zelf weet ik dat ook vaak niet. Ik help bij het klaarzetten van medicijnen voor zowel verzorgingstehuizen als de klanten die aan de balie staan. Van veel dingen weet ik inmiddels wel wat. Toch zou ik nooit medisch advies geven en wordt alles wat ik klaar zet nog extra gecontroleerd. Het is dan ook lastig om precies te beschrijven wat mijn bijbaan inhoudt.
Wat ik in ieder geval zeker weet is dat wij samen, assistentes en apotheekmedewerkers, een goed team vormen. Iedereen helpt elkaar waar mogelijk. Ik heb door deze baan ontzettend veel respect gekregen voor iedereen die werkzaam is in de apotheek en dagelijks zijn best doet om iedereen te voorzien van goede zorg. Ik heb echt het idee dat mijn werk ertoe doet. Omdat ik geen opleiding tot assistente doe zal ik nooit alles over medicatie kunnen weten, maar het leuke is dat je elke dag wel wat nieuws leert. Zo weet ik van een aantal medicijnen inderdaad niet of we die op voorraad hebben, maar als er leveringsproblemen zijn met een bepaald middel die ik normaal gesproken altijd nodig heb merk ik dit snel genoeg. Achteraf had ik de klant die me die dag aansprak misschien wel kunnen helpen.
“We hebben in het verleden zoveel mooie blogs ontvangen. Die zijn het allemaal waard om te lezen. Wil je niets missen? Laat dan je e-mailadres achter en ontvang updates.”
Dit verhaal komt uit het 2e boek: Verhalen uit de apotheek
De reacties en gastblogs waren hartverwarmend. Volg jij al op de socials?
