Wie zorgt er voor de ambulancebroeder die net een kind heeft zien sterven?
Ellen: ‘Afgelopen week besprak ik precies dit onderwerp met een vriendin tijdens de wandeling. Het verwerken van dit soort momenten voor zorgverleners of hulpdiensten, hoe doen ze dat toch? Hoe kan het dat ze ‘gewoon’ altijd voor ons klaar staan ook tijdens dit soort gruwelijke momenten? Hoe ga je dan niet meelijden en wel meeleven? Hoe doen ze dat toch?
Ik zou het niet kunnen. En dan te bedenken dat er mensen zijn die bewust de hulpdiensten dwarszitten tijdens noodsituaties. Waar halen ze het gore lef vandaan?
Ik wil via deze weg aandacht vragen voor alle mensen in de zorg en bij de hulpdiensten die altijd voor ons klaar staan. Laten we ze met respect behandelen en hulp bieden als zij dat nodig hebben.‘
Ambulance
Carola Houtekamer: Wie jaren op de ambulance rijdt, krijgt vanzelf last van ‘netvliesvervuiling’: al die beelden van kapotte lichamen, stervende kinderen en wanhopige familieleden. De nazorg rammelt.
Hij kreeg een melding. Een ongeluk, zeiden ze, er waren glasplaten van een kar gekieperd, zeiden ze, er lag iemand onder.
Alles fonkelde toen hij uitstapte. De zon ketste fel op tienduizenden stukjes glas die over het asfalt van de milieustraat lagen uitgestrooid. Hij was er als eerste. Het was doodstil, geen geluid te horen, op het hysterisch getjilp van vogels na.
Hij moest met zijn rugtas naar het lichaam in het midden van de schervenzee om te kijken of er nog leven in zat. Daar ging hij, stap voor stap, krak-krak-krak, door de schittering. Het was verschrikkelijk, het was prachtig, het was totaal waanzinnig.
Nog een melding. Er was een ongeval met een landbouwmachine, zeiden ze, maak haast.
Het was ergens in het oosten van het land. Midden in een weiland vond hij een poedelnaakte man. Het duurde een milliseconde voordat het klikte in zijn hoofd: de grond die bezaaid was met kleine stukjes stof, de scherpe, malende tanden van de grasschudder naast hem.
“Ik zat thuis op de bank met trillende handen. Ik zag alleen nog maar dode mensen om me heen.”
Lees het artikel in NRC: https://www.nrc.nl/nieuws/2022/12/02/wie-zorgt-er-voor-de-ambulancebroeder-die-net-een-kind-heeft-zien-sterven-a4149778https://www.nrc.nl/nieuws/2022/12/02/wie-zorgt-er-voor-de-ambulancebroeder-die-net-een-kind-heeft-zien-sterven-a4149778
