Stel je voor: je hebt een patiënt die een psychische aandoening heeft waardoor zijn humeur als een blad aan de boom omslaat van vrolijk naar één en al agressie. Dat is een van de grootste uitdagingen die je kunt hebben aan de balie. Meneer de Wit is zo’n patiënt.
Meneer de Wit kwam zijn herhaalmedicatie ophalen. Ik haalde zijn medicijnen uit de afhaalkast en liep met het pakketje naar de balie. Hij gebruikte al jaren simvastatine en metoprolol. Het is niets nieuws voor hem. Tijdens het wachten was hij in gesprek met de andere patiënten en hij was nogal aanwezig. Op de verkeerde manier. Ik wilde hem graag zijn pakket geven en de anderen weer rust gunnen. Om zijn aandacht te trekken zei ik: ‘Meneer de Wit, ik heb uw medicijnen hier voor u klaarliggen.’ Hij keek me aan, liep mijn kant op en ik las wat er op het recept stond. ‘Het is een ander merk dan u de vorige keer heeft gehad’, deelde ik hem met een vriendelijke blik mee.
Zijn gezicht veranderde. Hij pakte een doosje en riep: ‘Je weet toch dat ik altijd hetzelfde merk wil hebben en de huisarts heeft daar een verklaring voor ondertekend. Die rommel hoef ik niet, stom wijf! Ik ga nu naar de huisartsenpraktijk, ik vermoord die doktersassistenten en als je straks die andere medicijnen niet voor me hebt, dan steek in je een mes tussen je ribben.’
Ik deinsde achteruit. Hij liep vloekend de apotheek uit. Ik belde meteen de huisarts dat hij onderweg was. Ik had geen idee wat hij daar ging doen en een waarschuwing was wel op zijn plaats. Mijn benen trilden en ik balde mijn vuisten. Die middag was ik even niet meer in staat patiënten aan de balie te helpen.
Later die dag zat ik met mijn werkgever op het politiebureau. De agent zei: ‘Je kunt helaas geen aangifte doen. Het enige wat ik kan doen is een waarschuwing in het systeem neerzetten. We kunnen meneer een bezoekje brengen.’
Was deze situatie mijn schuld, was het meneer de Wit zijn schuld? Kun je een patiënt met schizofrenie veroordelen voor zijn reactie?
Dit waren dagelijkse discussies die veel energie kostten, maar helemaal niets met ons werk te maken hadden. Het preferentie-beleid heeft voor veel collega’s het werk negatief beïnvloed. Wij legden uit, dat mensen hetzelfde medicijn krijgen van een andere fabrikant. De hulpstoffen kunnen anders zijn, maar het medicijn en de sterkte blijft gelijk. De keuze van dit merk ligt bij de zorgverzekering en overheid. De assistenten aan de balie zijn de sjaak, wij mogen deze vervelende boodschap met de patiënt communiceren!
Natuurlijk moeten we met zijn allen de zorgkosten laag houden. Geen enkele apotheek zal dat tegenspreken. Maar de patiënten zijn er niet mee geholpen, zij wisselen steeds van merk.
In 2005 werd het preferentiebeleid ingevoerd. Maar al voordat het beleid van kracht was, stond het ene na het andere merk al in nazending. Het kon niet eens meer geleverd worden. Je had het niet in de kast liggen. Want je had wel merk A, B en C, maar niet merk D. Elk jaar kwamen er meer regels bij. Die stapel met recepten die je niet kon klaarmaken, vanwege de naleveringen, werd steeds groter. Nederland kwam als laatste aan de beurt bij de fabrikanten, want we betaalden het minste.
Het preferentiebeleid levert, ook nu nog, regelmatig fouten op. Sommige patiënten zien het nieuwe merk aan voor een nieuw medicijn, naast hun huidige medicatie. Het kost in de apotheek enorm veel tijd om met iedereen in gesprek te blijven en uit te leggen hoe het zit. Het geeft veel ergernis en het beïnvloedt de communicatie tussen de apothekersassistent en de patiënt op een negatieve manier. De regeldruk is nog groter geworden.
Willen we dat zo houden?
Hetzelfde medicijn in een ander jasje. Een enkele patiënt merkt het verschil. Om het ‘oude’ merk te behouden, kun je met de arts in gesprek gaan. In sommige gevallen is er een medische noodzaak voor het niet-preferente merk. Dan is er wel sprake van een vergoeding. Een apotheek die een ander merk aflevert, wordt ook nog eens gekort op de vergoeding. Tegenwoordig is er bijna niemand meer die een dergelijke verklaring krijgt. De eisen zijn zo aangescherpt, dat je als patiënt bijna geen keuze hebt. Slikken die handel of zelf betalen.
Elke dag staan we als apothekersassistenten klaar om de beste zorg te leveren. Ook voor meneer de Wit. Bij hem was dit de druppel, en met hem zovelen. Na het incident met deze verbale agressie, ben ik me anders gaan voelen aan de balie. Vanaf dat moment was ik meer op mijn hoede.
Meer verhalen lezen? Via mijn blogbundel ‘Educated drugdealer’ krijg je nieuwe verhalen. Erg trots ben ik met de aankondiging van het vervolg. In het najaar van 2022 hoop ik een 2e boek te publiceren. De opvolger van Educated Drugdealer heet: ‘Verhalen uit de apotheek‘. Meer onder de video.
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe blogs? Onderin dit bericht kan jij je aanmelden voor updates via de email.
Een korte uitleg
Medische Noodzaak M.N.
In de tijd dat ik in de apotheek werkte, kwam deze regelgeving net op. Op dit moment krijgen patiënten niet zomaar M.N. op het recept. Er zijn strikte eisen waar de patiënt aan mee moet werken. Naast die eisen worden apotheken gekort door de zorgverzekering als ze mensen een ander merk geven.
Simvastatine
Remt de aanmaak van cholesterol in de lever en verlaagt het cholesterol- en vetgehalte in het bloed.
Artsen schrijven het voor bij een te hoog cholesterolgehalte of een combinatie van te veel cholesterol en te veel vet in het bloed. Ook schrijven artsen het voor aan mensen die een verhoogd risico op hart-vaatproblemen hebben, zoals bij angina pectoris of diabetes mellitus.
Metoprolol
Het verlaagt de bloeddruk, vertraagt de hartslag en vermindert de zuurstofbehoefte van het hart.
Artsen schrijven het voor bij hoge bloeddruk, pijnlijk en drukkend gevoel op de borst (angina pectoris), hartritmestoornissen, migraine, te snelle schildklierwerking, een hart dat minder goed pompt (hartfalen) en na een hartaanval (hartinfarct).
Dit verhaal komt uit mijn boek. Er zijn al meer dan 2000 exemplaren verkocht. Het is geweldig dat we mensen een inkijkje kunnen geven achter de balie van de apotheek. Ik hoop dat we samen nog meer kunnen vertellen over het hoe en waarom van het waardevolle werk van de medewerkers in de apotheek. Het boek is verkrijgbaar in alle boekwinkels. ISBN 9789083166711
Aan de informatie in dit boek kunnen geen rechten worden ontleend. De medische informatie die gedeeld wordt, kan niet gezien worden als medisch advies. Voor medische adviezen over aandoeningen of geneesmiddelen dient men contact op te nemen met een arts.
Alle personen in mijn verhalen zijn denkbeeldig.