Dit verhaal komt uit het boek: Verhalen uit de apotheek
Apothekersassistente Angelique legt vanuit de apotheek uit, hoe zij aan kijkt tegen de demonstrerende artsen. Ze heeft een gastblog geschreven over wat ze mee maakt.
Demonstrerende artsen
276 : dat is het aantal bestelregels in onze computer (en wij kopen normaal gesproken goed in). Daar zitten minimaal 276 verhalen achter van klanten die een medicijn willen wat er tijdelijk (en de laatste tijd langdurig) er niet is. Het aantal bestelregels zelf is ontelbaar! De langste nazending is van ergens in 2021. Iemand die echt wil wachten op een bepaald merk.
Ik zag van de week de artsen voorbij komen met cijfers op hun shirt. Iedereen een arts. Ik hoop toch zeker ook iedereen een (goede) apotheek. ‘t wordt er ook echt niet gezelliger op. Waren we een paar jaar geleden nog in de stress over anticonceptie die niet te leveren was… oh wat verlangen we er nu naar terug.
De lijst met niet te leveren medicijnen wordt langer en langer, de middelen steeds essentiëler en de vervanging wordt steeds lastiger. We lenen bij collega apotheken, zetten om, bellen huisarts of specialist voor alternatief, kopen in via ‘t buitenland (ik zou aandelen kopen in firma’s die hierin handelen mensen, gouden tijden!).
Ik begrijp dat de inspectie dit niet zo fijn vindt. Maar echt, leg ons eens uit hoe wij aan parkinson patiënten moeten melden dat hun medicijnen niet verkrijgbaar zijn. Je schaamt je dood. Van de week een super boze meneer voor parkinson medicatie, hij was op tijd en ging met vakantie. Uiteindelijk op mijn knieën bij de fabrikant proberen te bestellen en het lukte. Natuurlijk duizendmaal excuses van een super blije klant. Maar ik begrijp het zo goed, dit kan niet!
We zagen bij de demonstrerende huisartsen ook paarse krokodillen voorbij komen, die hebben wij ook! Onnodig Ezetimib voorschrijven bij Praluent om maar voor vergoeding in aanmerking te komen. Te weinig tijd voor de klant, wij ook! Te veel bezig met regels uitleggen van overheid en zorgverzekeraar. Je het afvoerputje van de zorg voelen, wij zijn ‘t open riool! We worden vaak niet eens genoemd als je het over de zorg in Nederland hebt of gewoon vergeten. Essentieel tijdens corona, wij ook! Geen dag dicht geweest, afhaalrobot ingezet, alles bezorgd, tig telefoontjes gehad en corona besmette mensen die nog even snel langs de apotheek kwamen om medicijnen te halen.
Waarom kunnen wij dan zo slecht actie voeren, beter gezegd zijn wij niet geschikt om voor onszelf op te komen? Wij komen op voor het belang van onze klanten, gaan voor ze door het vuur maar zelf aangeven hoe goed je bent welke apotheek doet dit nu echt?
Wij hadden een 8,8 bij ons laatste klanttevredenheidsonderzoek, een 8,8! Dat is toch super? Ik zie veel bedrijven ons dit niet nadoen en toch blijven we hierin bescheiden. Bij de demonstrerende huisartsen had minister Kuipers niet eens tijd om langs te komen, zelf arts notabene. Hoe beschamend is dat. Wat een gemiste kans! En wat een teleurstelling voor de artsen, klaarblijkelijk was hun protest, hoe jaloers ik hier als apotheekmedewerker ook op was, niet eens belangrijk genoeg om wat tijd voor vrij te maken.
De zorg moet beter?!
In ieder geval moet de zorg beter voor zichzelf zorgen en beter voor zichzelf opkomen 👊🏼
Ellen: ‘Hartelijk dank Angelique voor het delen van jouw verhaal. Angelique heeft ook een verhaal geschreven voor het boek Educated drugdealer. Toen schreef ze over het Pharmabuddyproject. Wil je meer weten of onze blogs in jouw e-mail ontvangen schrijf je dan in voor onze wekelijkse updates of volg op de socials.’
